Vroeg in de ochtend wakker geworden van koeien Diemen de tent staan te eten. Loeiend en wel voor de gertent is dat wel een bekijks.. Maar ook goed opletten met naar het toilet lopen want de vlaaien liggen her en der verspreid. Lekker met de teenslippers uitglijden haha.. Na het ontbijt dikke sokken aan voor de hicke naar de turtellrock. Het is een rots in de vorm van een heuse schildpad..op kilometers afstand al te zien, wij gaan lopen pff. Iedereen loopt in zijn eigen tempo Henry loopt voorop ik achterop...mijn benen zijn wat korter en ik maak foto's. Er is ook een soort van benenwagen mee. Dat is een jakkalf met een homemade kar erachter voor de bagage. Eventueel konden nog 2 oudere dames mee op deze kar. Maar die zagen er uiteindelijk van af. Dat was maar goed ook. Na ongeveer 5 kilometer schrok de jak van een hond. De jak maakten een paar rare jakkesprongen en de jongens die vanuit het gerkamp begeleiding gaven konden hem niet meer houden. Het jakstiertje ging er met een snelheid vandoor. Weg was onze rugzak. Kort daarna brak de de stier uit het span los. ...en de was hoogstwaarschijnlijk naar huis. Gelukkig zaten de oudere dames niet op de kar.. Wij zijn verder gelopen al puffend naar de turtellrock . Daar hadden we een picknick. Dit was een Mongoolse warme lunch...heerlijk. Mooie foto's genomen en weer verder met de tocht. De hicke bracht ons naar het prinsessenklooster. Zeer imposant en ook heel erg hoog tegen een bergwand. Het klooster was alleen via een hangbrug en een trap van 120 treden te bezoeken. Wij hebben kennis gemaakt met de Mongoolse boeddhistische leer. Het is een tibetaanse vertakking o.i.d....dat moet ik nog opzoeken.... Rond een uur of 17.30 uur waren we terug bij onze gertent.....lopen en nog eens lopen...Pfff ik was stuk. Een jakken maaltijd genoten in de kantine en na dit diner zijn we naar een nomaden familie gegaan. Daar hebben we echt jakken yoghurt, slagroom en boter geproefd. De Ger vrouw had ook brood gebakken. We hebben de producten volop mogen proeven. Zelfs Henry. Want die schepte regelmatig op...tot grote vreugde van de de boerin. Wel deed hij overal suiker op! Ik ook maar net iets subtieler. Haha ook hier een leuke kennismaking met de bevolking, iets wat we met de hicke ook hebben mogen ervaren. Opvallend in de ruige natuur van Mongolië is het afval. Op de raarste plekken hoog op,een berg of diep in een dal overal is afval te vinden. De nomaden voelen zich denken wij nog niet genoodzaakt om hun rommel op te ruimen. Wij kunnen ons niet voorstellen dat dit afval van toeristen is. Het nationaal park heeft op dit moment nog steeds last van de terugtrekking of afscheiding van het Russische bewind. Mongolië is dan wel onafhankelijk van Rusland maar ze miskennende economische betrokkenheid en belangen. Subsidies blijven uit sinds 1992, en dat is duidelijk zichtbaar. Na dit bezoekje aan de nomaden familie gaan we richting onze tent...gauw inpakken voor een twee daags bezoek aan de stad. Maar eerst nog even naar de Mongoolse kroeg.